کد مطلب:23281 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

خوشبختي واقعي در چيست؟

براي خوشبختي واقعي، ملاك ها و معيارهاي مختلفي ارائه شده است؛ ولي به طور كلي مي توان گفت خوشبختي واقعي زماني حاصل مي شود كه انسان در ارتباط با چهار موضوع زير درست عمل كند: 1. رابطه با خود؛ 2. رابطه با خدا؛ 3. رابطه با ديگران؛ 4. رابطه با طبيعت و ديگر اشيا. اولاً، خود و توانايي ها و نقاط ضعف و قوت خود را درست بشناسد (شناخت و درك صحيح، مطابق با واقع و منصفانه و بدون افراط و تفريط). ثانياً، رابطه با خدا را حفظ كند و او را به عنوان كمال مطلق بداند و به سخن حق در زندگي پايبند باشد و حقوقي كه خالق هستي بر انسان دارد، ادا كند. ثالثاً، رابطه اش را با ديگران، بر طبق اصول عقلاني و شرع شكل دهد؛ يعني رابطه با پدر و مادر، همسر و فرزند، فاميل و نزديكان و ديگر انسان ها را بر اساس اصول شناخته شده و نيز محبت و دلسوزي و احترام متقابل، حفظ كند. رابعاً، به وظيفه اش نسبت به طبيعت و محيط اطراف خود متعهد باشد كه توضيح آن در اين مقال نمي گنجد. آنچه در ابتداي زندگي مشترك و روابط زن و شوهر با يكديگر بايد مد نظر قرار گيرد و مي تواند مايه خوشبختي يكديگر شود عبارت است از: 1. بيشترين بهره برداري، از حداقل امكانات؛ 2. توجّه به نقاط قوت و امكانات موجود و نيز نقاط ضعف و كمبودها؛ 3. رعايت اصول و ارزش هاي اخلاقي، صداقت، اعتماد به يكديگر و... 4. دلسوز بودن نسبت به همديگر و تلاش در جهت از بين بردن كاستي ها و ضعف هاي يكديگر؛ 5. داشتن توافق و هم فكري و آمادگي كوتاه آمدن در موارد اختلافي در وجود هر دو؛ 6. نگاه مثبت به آينده، براي رسيدن به وضعيت مطلوب با همكاري همديگر و به دور از يأس و نااميدي و افسوس خوردن از گذشته؛ 7. پذيرفتن يكديگر، همان گونه كه هستيم.